پیش بینی امید به زندگی بر اساس ابعاد خشم اسپلیگر در مادران کمال گرای شهرستان یزد

امید به زندگی در تمام ابعاد زندگی، عنصری ضروری است که انسان را به تلاش و کوشش واداشته و او را به سطح بالایی از عملکردهای روانی و رفتاری نزدیک میکند. کمال گرایی نیز که به صورت گرایش به سوی عملکرد بینقص، تعیین اهداف در سطح بالا و ارزیابی های سختگیرانه نسبت به خود، شناخته میشود در والدین بخصوص مادران نوعی تکیه گاه است که بر روی امید به زندگی به عنوان مولفه های سلامت روان پایه گذاری می شود. لذا هدف پژوهش حاضر پیش بینی امید به زندگی بر اساس ابعاد خشم در مادران کمالگرا بود. نوع پژوهش همبستگی بود جامعه موردمطالعه کلیه مادران کمالگرای شهر یزد بودند. بدین منظور، 170 نفر از مادران کمالگرا با بهره گیری از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. کمال گرایی مادران با استفاده از پرسشنامه کمال گرایی هیل ( 2004 )سنجیده شده و نمونه موردنظر پر س شنامه های استاندارد خشم اسیلبرگر (1988) و امید به زندگی میلر (2003) را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از روش های آماری همبستگی و رگرسیون در نرم افزار spss تجزیه وتحلیل شدند. یافته های به دست آمده نشان داد امید به زندگی با خشم رابطه منفی دارد. در نتیجه افزایش خشم باعث کاهش امید به زندگی در مادران کمال گرا میشود.

کلیدواژه ها:

امید به زندگی ، ابعاد خشم ، مادران کمالگرا