رابطه میان خودکارآمدی و خودتنظیمی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دختر

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان خودکارآمدی و خودتنظیمی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان گچساران می باشد. پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری را کلیه دانش آموزان دخترانه متوسط شهرستان گچساران تشکیل می دهد که از میان آن ها 330 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه خودتنظیمی، خودکارآمدی و نمرات معدل سال قبل دانش آموزان برای پیشرفت تحصیلی استفاده شد. نتایج نشان داد که خودتنظیمی و خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که 0/23 پیشرفت تحصیلی توسط حودتنظیمی و خودکارآمدی تبیین می شود.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی ، خودکارآمدی- پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان دختر