بررسی رابطه بلوغ عاطفی و ناگویی خلقی دختران نوجوان شهر زنجان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بلوغ عاطفی و ناگویی خلقی دختران نوجوان شهر زنجان انجام شد. روش پژوهش همبستگی بود و جامعه مورد نظر تمامی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر زنجان در سال تحصیلی 96- 1395 بودند که از بین آنها 200 نفر به روش نمونه گیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل مقیاس بلوغ عاطفی و ناگویی خلقی تورنتو بود. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که که بین ناگویی خلقی وبا عدم ثبات عاطفی، بازگشت عاطفی، ناسازگاری اجتماعی و نمره کلی فقدان بلوغ عاطفی، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، اما بین فروپاشی شخصیت و فقدان استقلال با ناگویی خلقی رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که 0/16 واریانس مربوط به ناگویی خلقی توسط مولفه عدم ثبات عاطفی تبیین می شود و با ورود مولفه بازگشت عاطفی به معادله رگرسیون میزان تبیین به 0/22 تغییر میکند. مشاوران و معلمان مدارس با استفاده از این یافته ها و با در نظر گرفتن برنامه های آموزشی و مداخلات روان شناختی میتوانند ضمن افزایش دیدگاه دانش آموزان در مورد بلوغ عاطفی و ناگویی خلقی، با استفاده از مداخلات روان شناختی بلوغ عاطفی آنها را غنی سازند.

کلیدواژه ها:

بلوغ عاطفی ، ناگویی خلقی ، نوجوانان ، شهر زنجان