آیا استفاده از آب نامریی گوشت گاو می تواند راهکار حل بحران آب باشد

این مطالعه به منظور بررسی تاثیر آب نامریی گوشت گاو و محصولات دامی در حل بحران آب در کشورهای دچار خشکسالی انجام شده است. در این مطالعه از میزان آب نامریی یا مجازی یک محصول به عنوان معیاری برای تصمیم گیری واردات و صادرات محصولات استفاده می گردد. میزان بهینه واردات مواد غذایی برای کشورهای مختلف با توجه به برخورداری آنها از منابع آب، زمینهای کشاورزی و سایر منابع تولید و همچنین سیاست های امنیت غذایی هر کشور متفاوت است. بنابراین بازنگری در سیاستهای مدیریت منابع آب در جهت توسعه تجارت آب نامریی بر مبنای مزیت نسبی و همکاری همه بخشها ضروری می باشد. از آنجا که برای تولید محصولات دامی به آب زیادی نیاز می باشد، فقدان آن مستقیما باعث محدودیت میزان تولید می شود. با این حال این امر میتواند از طریق واردات مواد غذایی جبران شود. اما به واسطه حساسیت های سیاسی، باعث اجتناب از واردات مواد غذایی خواهد شد. با وجود اینکه در سالیان اخیر موفقیت در تولید داخلی غلات چشمگیر بوده است اما با توجه به کاهش روز افزون منابع آب، حفظ روند گذشته مقرون به صرفه نمی-باشد. نتایج نشان میدهد که واردات گوشت گاو و محصولات دامی در ایران با هدف تجارت آب نامریی انجام نمی پذیرد. اما باتوجه به شرایط اقلیمی ناچار به مدیرت منابع آب و سیاست واردات و صادرات محصولات کشاورزی و دامی از جمله گوشت گاو با درنظر گرفتن میزان آب نامریی هر محصول می باشیم. همچنین مشاهده می گردد با تغییر رژیم غذایی از گوشت خواری به گیاهخواری کمک شایانی به مدیریت منابع آب می شود. هم چنین با صرفه جویی آب مصرفی خانوار ها و مصرف کم آن این بحران عظیم، مدیریت نمی شود.

کلیدواژه ها:

خشک سالی ، بحران آب ، آب نامریی ، گوشت گاو ، محصولات دامی