خودکارآمدی در پرستاران از نظر روانشناسی

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین طرحوار ههای ناسازگار اولیه و خودکارآمدی با بهزیستیروانشناختی پرستاران بود. به منظور انجام این پژوهش 150 پرستار زن با استفاده از روش نمونه گیریدردسترس انتخاب شدند. از شرکت کنندگان خواسته شد پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ(YSQ-SF) پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شوارتز (GSE) و مقیاس سنجش بهزیستی روانشناختی راتکمیل نمایند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و ضریب همبستگی ورگرسیون چند متغیره استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد بین طرحواره های ناسازگاراولیه و بهزیستی روانشناختی پرستاران رابطه مثبت وجود دارد و بین طرحواره های ناسازگاراولیه وخودکارآمدی پرستاران نیز رابطه منفی وجود دارد. همچنین بهزیستی روانشناختی پرستاران از طریقطرحواره های ناسازگار اولیه و خودکارآمدی قابل پیش بینی است. درواقع با افزایش وجود طرحواره هایناسازگاراولیه عدم بهداشت روانی بیشتر می شود و خودکارآمدی بالا بهداشت روانی را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

طرحواره ناسازگاراولیه ، خودکارآمدی ، بهزیستی روانشناختی ، پرستار