هویت گمشده در معماری جداره های شهری ایران معاصر و تبیین راهکار مناسب جهت بازآفرینی آن (بررسی نمونه موردی خیابان امام ارومیه)

شکل و سیمای شهر مظاهر کالبدی و قابل رویت شهر است،که ماهیتی چند بعدی داشته و سنتزی است از عوامل طبیعی و انسان ساخت.حس مکان به معنای ادراک ذهنی مردم از محیط که شخص را در ارتباطی درونی قرار می دهد، به طوری که فهم و احساس فرد با زمینه معنایی محیط پیوند خورده و یکپارچه میشود.این حس عاملی است که موجب تبدیل یک فضا به مکانی با خصوصیات حسی و رفتاری ویژه برای افراد خاص می گردد. ساخت جداره ها در شهر با توجه به زمینه های فرهنگی،مذهبی و اجتماعی حاکم بر هر جامعه دارای ویژگیهایی می باشد که منجر به تعریف هویت آن شهر می گردد.جداره های شهری بخش عمده ای از سیمای شهر را تشکیل می دهند که باید با توجه به نیاز شهروندان طراحی گردند، تا هم بتواند انتظارات شهروندان را برآورده کند و هم سهم خود را بعنوان جزیی از یک کل هماهنگی در ایجاد نماهای مطلوب و جذاب ایفا نماید و برای دستیابی به این مقصود ارایه معیارها و ضوابطی جهت طراحی نماهایی زیبا و هماهنگ با نیازهای شهروندان امری ضروری می باشد. برای داشتن معماری مطلوب درجداره های شهری ، بکارگیری فرهنگ، هویت و نماد های ایرانی ، می تواند به عنوان راهکاری برای دیدگاه های جدید طراحی معماری امروز بکار رود.روش تحقیق در این مقاله به روش توصیفی-تحلیلی-کتابخانه ای و میدانی می باشد که با واکاوی هویت سیمای شهری معاصر و بررسی خیابان امام ارومیه بعنوان نمونه موردی پرداخته است و در انتها به ارایه راهکارهای اصلاح وضع موجود پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

هویت ، معماری ، جداره های شهری ، ارومیه