شناسایی مولفه های سرزندگی در طراحی باغ های گیاه شناسی جهت ارتقاء پایداری فضای سبز شهری

دنیای مدرن و جزء نگر در دهه های اخیر سبب شده تا شهرها به مثابه موجودی زنده، شادابی و سرزندگی خود را از دست بدهند. شهرها برای ادامه حیات به سرزندگی و پویایی نیاز دارند. در واقع سرزندگی از شاخص های اصلی یک مکان دارای کیفیت مطلوب می باشد. افزایش جمعیت، ساختمان سازی و عدم توجه به محیط زیست یکی از مشکلات عصر حاضر می باشد که باعث دور شدن انسان از محیط های طبیعی و فضای سبز شده است. از این رو کمبود فضای سبز در شهرها مسبب کمرنگ شدن طبیعت گردی که یکی از نیازهای سلامت روح و جسم شهروندان می باشد، از بین رفتن منظر شهری و تعامل با آن، و از همه مهم تر عدم حس سرزندگی و نشاط در افراد جامعه میشود. این در حالی است که باغ ها با توجه به داشتن کارکردهای گوناگون خود از پتانسیل بالایی جهت جبران صدمات ناشی از این مشکلات برخوردارند. بنابراین هدف اصلی از این مقاله، بررسی مولفه های سرزندگی و پویایی در طراحی باغ های گیاه شناسی با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و جمع آوری اطلاعات بر اساس مطالعات کتابخانه ای بوده که در نهایت، به ارایه معیارهای سرزندگی اجتماعی و بکارگیری آن در باغ آرایی و معماری منظر برای نیل به پایداری فضای سبز شهری پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مولفه های سرزندگی ، باغ گیاه شناسی ، پایداری فضای سبز ، فضای سرزنده