راهبردهای آموزش معماری جهت نیل به بناهای کم مصرف

تقریبا نیمی از عرضه جهانی انرژی سالانه در ساخت، بهره برداری و نگهداری ساختمان ها مورد استفاده قرار می گیرد. از طرفی اقلیم و شرایط محیطی تاثیرات فیزیکی و روانی ویژه و اجتناب ناپذیری بر انسان دارند که باید در طراحی ساختمان ها بسته به موقعیت گرمایشی و سرمایشی مورد توجه قرار گیرند. علی رغم اهمیت این موضوع، توجه به اقلیم در ارایه دروس و پرورش معماران در دانشکده های معماری نادیده گرفته می شود. پژوهش حاضر در ابتدا با استفاده از مطالعات میدانی و کتابخانه ایی به بررسی سرفصل مصوب دروس ارایه شده در حوزه اقلیم در دوره کارشناسی پیوسته معماری پرداخته و سپس با روش توصیفی – تحلیلی اطلاعات گردآوری شده را تجزیه و تحلیل کرده و به جمع بندی می پردازد. با توجه به اهمیت و جایگاه انرژی در برنامه های بلند مدت کشور و همین طور نقش حوزه ساختمان در مصرف انرژی، علاوه بر افزایش تعداد واحد های درس تنظیم شرایط محیطی و در نظر گرفتن واحد عملی برای این درس پیشنهاد می شود که اقدامات موثر در جهت طراحی ساختمان های نزدیک به صفر انرژی در اهداف مربوط به دروس طراحی معماری گنجانده شود. تجربه پیاده سازی اصول طراحی اقلیمی در دروس طراحی معماری این فرصت را به دانشجویان می دهدتا آموخته های خود را به صورت عملی ارایه کنند و در از آن جهت طراحی ساختمان ها بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه بهره برند.

کلیدواژه ها:

آموزش معماری ، انرژی ، رشته مهندسی معماری ، تنظیم شرایط محیطی ، طراحی اقلیمی