بررسی ارزش تغذیه ای جیره های حاوی گیاهان شورزی آتریپلکس (Atriplex leucoclada) و سیاه شور (Suaeda fruticosa) در مقایسه با جیره حاوی کاه با استفاده از روش تولید گاز در گاومیش

این آزمایش با هدف مقایسه میان میزان گاز تولیدی و فراسنجه های تخمیر حاصل ازجیره های حاوی دو گونه گیاهی شورزی استان خوزستان (آتریپلکس و سیاه شور) با جیره حاوی کاه با استفاده از مایع شکمبه گاومیش در شرایط آزمایشگاهی صورت پذیرفت. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار با 30 درصد کاه و دو تیمار دیگر حاوی گیاهان آتریپلکس و سیاه شور به صورت جایگزین با کاه بودند. به منظور تعیین فراسنجه های تولید گاز از مدل نمایی استفاده شد. بین پتانسیل تولید گاز و نرخ تولید گاز تیمارها ی آزمایشی اختلاف معنی داری مشاهده شد. مقادیر پتانسیل تولید گاز برای تیمار های حاوی کاه، آتریپلکس و سیاه شور به ترتیب 38/8، 37/8و 49/0 میلی لیتر به ازای 200 میلی گرم نمونه بودند که بیشترین مقدار مربوط به تیمار سیاه شور بود و مابین دو تیمار دیگر تفاوت معنی داری مشاهده نشد. تیمار آتریپلکس و تیمار سیاه شور بالاترین و پایین ترین میزان نرخ گاز تولیدی (به ترتیب 0/074 و 0/051 میلی لیتر در ساعت) را داشتند. نتایج آزمایش حاضر نشان داد که می توان از این دو گیاه شورزی به عنوان جایگزین کاه در جیره گاومیش استفاده کرد، ولی جمع بندی در رابطه با قابلیت استفاده از آنها به عنوان منبع فیبر در جیره نیازمند انجام آزمایشات مزرعه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

گیاهان شورزی ، آتریپلکس ، سیاه شور ، گاومیش ، خوزستان