بررسی مدیریت آبیاری و بسترهای متفاوت در کشت بدون خاک بر عملکرد و خصوصیات کمی و کیفی توت فرنگی رقم گاویتا

امروزه در دنیا استفاده از کشت بدون خاک (هیدروپونیک) به عنوان نوعی فناوری تولید گیاهان که موجب افزایش کیفیت و کمیت محصولات باغبانی می شود در حال گسترش است. با توجه به گسترش این فناوری در کشور، این پژوهش با هدف بررسی اثر مدیریت آبیاری و بسترهای مختلف کشت بدون خاک برخی خصوصیات کمی و کیفی توت فرنگی گلخانه ای رقم گاویتا، در گلخانه مزرعه تحقیقات کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار در بهار سال 1393 با 3 تیمار دفعات آبیاری در سه سطح 3، 5 و 7 بار در روز و بسترهای کشت در سه نوع پرلیت، کوکوپیت و پرلیت کوکوپیت (نسبت 1:1وزنی) انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار بود. بستر کوکوپیت و هفت بار آبیاری در روز نسبت به سایر بسترهای مورد بررسی شرایط مطلوبی را هم از نظر کمی نظیر افزایش عملکرد، تعداد میوه بوجود آورد این تیمار موجب افزایش اسیدیته قابل تیتراسیون میوه شد. بطور کلی نتایج نشان داد افزایش تعداد آبیاری در بسترهای با ظرفیت نگهداری مناسب رطوبت موجب افزایش اغلب خصوصیات کمی و کیفی میوه توت فرنگی می شود.

کلیدواژه ها:

بسترهای کشت ، خصوصیات کمی ، خصوصیات کیفی ، عملکرد توت فرنکی ، مدیریت آبیاری