مطالعه نرخ برداشت مواد و سایش ابزار در عملیات ماشینکاری قطعات فولادی و چدنی با فرآیند تخلیه الکتریکی

ماشین کاری با روش تخلیه الکتریکی یا اسپارک یکی از روش های تولید مخصوص است که هیچگونه نیروی فیزیکی بین قطعه کار و ابزار وجود نخواهد داشت. آهنگ جداشدن فلز یا براده برداری به سختی قطعه بستگی نداشته بلکه وابسته به میزان رسانایی الکتریکی آن می باشد. زمانی که اتصال الکتریکی بین دو الکترود ایجاد می شود، مقدار ماده از هر دو الکترود یعنی ابزار و قطعه کار برداشته می شود. در انجام فرآیند ماشینکاری تخلیه الکتریکی انتخاب صحیح مقادیر پارامترهای ماشین کاری در قیمت تمام شده، نرخ برداشت مواد، دقت ابعادی قطعه و کیفیت سطح قطعات تولیدی نقش موثری ایفا می کنند. هدف اصلی از این تحقیق، بررسی نوع و میزان تاثیر پارامترهای ورودی بر روی نرخ برداشت مواد و سایش ابزار در عملیات ماشینکاری تخلیه الکتریکی بر روی نمونه هایی از جنس چدن خاکستری و فولادی Ck45 می باشد. به منظور گردآوری داده های تجربی از طرح آزمایش تاگوچی استفاده شده و ابزار (الکترود) مورد استفاده از جنس مس انتخاب گردید. مقادیر پارامترهای ورودی شامل جریان پالس 4 ، 8، 12 و (16 آمپر، زمان روشنی پالس 3 ، 5، 7 و 9 میکروثانیه، زمان خاموشی پالس 1 ، 3، 5 و 7 میکروثانیه و ولتاژ گپ (کم، متوسط، زیاد و زیاد) ولت می باشد. نتایج نشان می دهد که بیشترین نرخ برداشت مواد از سطح نمونه های فولادی Ck45 و چدن خاکستری حاصل بالا بودن ولتاژ و زمان روشنی پالس است در حالی که کمترین برداشت مواد را زیادتر بودن زمان خاموشی پالس و ولتاژ گپ می باشد. در ولتاژهای بالاتر، برداشت مواد در نمونه چدن خاکستری نسبت به فولاد CK45 بیشتر بوده اما در ولتاژ پایین، موضوع برعکس می باشد در حالی که سایش ابزار در ماشینکاری نمونه های فولادی به مراتب بیشتر از نوع چدنی است.

کلیدواژه ها:

برداشت مواد ، سایش الکترود ، ماشین کاری تخلیه الکتریکی ، جریان پالس ، زمان روشنی و خاموشی پالس ، ولتاژ گپ ،