تاثیر همزیستی قارچ آربسکولار میکوریزا سویه (Glomus intraradice) بر کنترل گل جالیز مصری (Orobanche aegyptiaca. Pers) در کشت گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum L.)
محل انتشار: ششمین همایش علوم علف های هرز ایران
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 542
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IRANWEED06_122
تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397
چکیده مقاله:
به منظور ارزیابی تاثیر همزیستی قارچ آربسکولار میکوریزا بر کنترل گل جالیز مصری ( Orobanche aegyptiaca. Pers ) و تعیین اثرات آن بر رشد گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum L.)، آزمایشی گلخانه ای در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار اجرا شد. تیمارها شامل قارچ آربسکولار میکوریزا سویه (Glomus intraradice) در 4 سطح 50، 100، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار از بسته بندی تجاری و 2 شاهد با و بدون علف هرز گل جالیز بودند. نتایج نشان داد در بین تیمارهای قارچ آربسکولار مایکوریزا کاربرد تیمارهای 150 و 200 کیلوگرم در هکتار قارچ آربسکولار مایکوریزا باعث کاهش معنی دار صفات تعداد گرهک گل جالیز روی ریشه گوجه فرنگی، وزن خشک گل جالیز و نسبت وزن خشک گل جالیز به وزن خشک اندام هوایی گوجه فرنگی و در مقابل باعث افزایش وزن خشک اندام هوایی گوجه فرنگی شدند. بطوری که مقدار صفت وزن خشک اندام هوایی گوجه فرنگی از تیمار شاهد بدون گل جالیز هم بیشتر بود. در مجموع با توجه به عدم وجود تفاوت معنی داری بین دو تیمار قارچ آربسکولار میکوریزا (150 کیلوگرم در هکتار و 200 کیلوگرم در هکتار)، انتخاب تیمار قارچ آربسکولار میکوریزا (150 کیلوگرم در هکتار) هم به سبب کاهش صفات گل جالیز و هم افزایش مقدار صفات گوجه فرنگی بهترین تیمار بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجتبی ظفریان
دانشجوی دکتری علف های هرز
علی تدین
دانشیار گروه زراعت دانشگاه شهرکرد