مکانیابی پناهگاه های شهری با رویکرد پدافند غیرعامل (مطالعه موردی : شهر رشت)

در حال حاضر، شهر رشت فاقد یک برنامه جامع دفاعی جهت تامین ایمنی شهر و شهروندان در زمان وقوع بحران و یا حتی حملات احتمالی دشمن می باشد و متاسفانه با توجه به ضوابط مربوط به احداث بنا، الزامی برای در نظر گرفتن فضایی ایمن به عنوان پناهگاه وجود ندارد لذا عدم وجود پناهگاه در صورت وقوع بحران خسارات جانی و مالی قابل توجهی برجای خواهد گذاشت. هدف این پژوهش بررسی عوامل کاهش آسیب پذیری و ایمن سازی سازمان سکونت و فعالیت شهر با بکارگیری پناهگاه های شهری با توجه به ملاحضات پدافند غیر عامل در برنامه ریزی شهری به روش توصیفی- تحلیلی، مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی ضمن بهره گیری از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی جهت تعیین فضای مطلوب احداث پناهگاه می باشد. کلانشهر رشت به عنوان بزرگترین هسته وتراکم جمعیتی استان گیلان، بیشترین میزان نیروی انسانی، سرمایه گذاری ، طرح های اقتصادی و زیرساختی است که این شهر را در معرض تهدیدات و آسیب های فراوانی قرار داده است که می تواند فشار فزآینده ای را در مواقع بحران بر شهر وارد سازد. یافته های تحقیق نشان می دهد که پناهگاه ها در شهر رشت همجوار با مراکز پر اهمیت - پر جمعیت و دارای دسترسی مناسب ضمن برخورداری از زیرساختهای مطلوب مکانیابی گردد.

کلیدواژه ها:

پدافندغیرعامل ، مکانیابی ، پناهگاه شهری ، رشت