بررسی شاخصه های معماری پایدار و تاثیر آن بر کیفیت فضایی ساختمان های مسکونی پایدار

حفظ منایع انرژی جلوگیری از آلوده کردن زمین و محیط زیست، کاهش میزان مصرف انرژیهای فسیلی و هم زیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی مبدل یکی از مهمترین تدابیر در معماری و شهرسازی شده و معماران و شهرسازان را ملزم به رعایت اصول و قواعد خاصی در زمینه ساخت و ساز می کند. خانه فضایی برای آسایش انسان پس از سختی کار روزانه مامنی برای استراحت اوست زیرا هر شخص حدود دو سوم هر روزش را در این مکان سپری می کند. بدون تردید کیفیت مطلوب بدون توجه به طبیعت، نورگیری مناسب فضاها و تهویه مطبوع فراهم نمی آید. سه اصل طراحی پایدار حفظ و بقای منابع طراحی بر اساس چرخه زندگی و طراحی انسانی محور ایجاد یک آگاهی گسترده از پیامدهای محیطی که با معماری مرتبط هستند را موجب می شوند. راهبردهای موجود در دل هر یک از اصول ما را به ضوابط بیشتری رهنمود می سازند. تغییرات غیر قابل بازگشت محیط زیست بر اثر دخالتهای بشر، ضرورت توجه به بوم شناسی و مسایل زیست محیطی را برای آینده اجتناب ناپذیر می گرداند. در طراحی پایدار هر ساختمان باید به گونه ای طراحی و ساخته شود که نیاز آن به سوخت فسیلی به حداقل ممکن برساند و اثرات منفی ساختمان ها بر محیط به حداقل برساند. اصول پایداری مجتمع های مسکونی از بعد اجتماعی شامل عدالت و زیباشناسی و راحتی و آسایش و هویت اجتماعی و سایر مسایل مشابه مورد بررسی قرار می گیرد. تامین نیاز های اساسی انسان، بهبود ارتقای سطح زندگی برای همه، در اداره بهتر اکوسیستم ها و آینده ای امن تر از اهداف توسعه ی پایدار خواهد بود. در این تحقیق از روش توصیفی – کاربردی استفاده شده است و از تحلیل های موجود در معماری سبز استفاده شده است. لذا در این تحقیق به تبیین اصول طراحی مجتمع های مسکونی با رویکرد معماری پایدار پرداخته ایم.