تاثیر فضاهای معمارانه دربهبود مفهوم شهروندی با نگاهی به منشور حقوق شهروندی مصوب ریاست جمهوری اسلامی ایران

تامین حقوق شهروندی یکی از ارکان رشد و توسعه جامعه و یکی از راهبردی ترین اسناد در امر تصمیم گیری های خرد و کلان مدیریتی یک کشور می باشد.اگر ریاست جمهوری را با توجه به آرای مردمی، پشتوانه این منشور بدانیم ، ضمانت اجرای آن جدا از ساز کارهای قانونی که باید توسط نهادهای مربوطه تبین و تصویب و اجرا شود، پشتوانه فکری و معنوی و فرهنگی است که بسیار در ساخت عرف مطلوب این منشور مذکور می تواند یاری رسان باشد. نکته حایز اهمیت این است که تغییرات فرهنگی برخلاف امور دیگر نیازمند تمهیداتی است تا بانفوذ در روح و روان افراد جامعه به شکل یک عرف و قاعده اجتماعی تبدیل به هنجار در جامعه شود. یکی از بارزترین و مهم ترین این سازوکار اجتماعی در محیط شهری و شهروندی، معماری و کالبد شهری و مبلمان شهری می باشد که به کمک فرهنگ سازی و ساخت معانی جدید در روابط اجتماعی و بهبود مناسبات شهری می آید. اگر بپذیریم که فضا سخن می گوید، بهتر و بیشتر می توانیم درک کنیم که چگونه با ساخت فضاهای موثر می توانیم افرادی پویا و کارآ در حوزه شهری و شهروندی داشته باشیم. ایجاد فضاهای معمارانه با لحاظ طراحی های همسو با ایده آل های حقوق شهروندی به پیشبرد روز افزون اهداف و اولویت های حقوق شهروندی و نیز رسیدن به درک و رعایت این حقوق بسیار موثر خواهد بود .

کلیدواژه ها:

فضاهای معمارانه ، مفهوم شهروندی ، منشور حقوق شهروندی