تحلیل پارامترهای تاثیرگذار در طراحی فضا های کودکانه، با هدف ارتقاء خلاقیت

یافته های روانشناسان کودک و محیط حاکی از آن است که رشد ذهنی و هوشی انسان امری اتفاقی نیست بلکه هماهنگ و هم جهت با سایر ابعاد رشد انسان صورت می گیرد. همان گونه که بهبود شرایط بهداشتی و تغذیه می تواند بر رشد جسمانی فرد موثر باشد، بهبود شرایط محیطی که کودک در آن زندگی می کند نیز امکان رشد ذهنی و هوشی کودک را فراهم می کند. هدف پژوهش ارایه مدلی برای طراحی فضای کودکان با توجه به تاثیر محیط بر سطح خلاقیت و سایر تاثیرات مثبت و منفی بر کودکان می باشد که با بهره گیری از روش همبستگی و کیفی در جهت رسیدن به هدف پژوهش تلاش شده است. در این روش به بررسی تاثیر مولفه هایی مثل نور، رنگ، کنتراست، تناسبات، شکل و فرم پرداخته شده است. از مطالعات صورت گرفته می توان این گونه نتیجه گرفت که در صورت پدید آمدن شرایط مناسب، امکان پرورش خلاقیت در کودکی فراهم می شود. بدیهی است کودکی که در محیط نامساعد پرورش یافته از توان خلاقه کمتری برخوردار خواهد بود و عمده مشکلات افراد در زمینه خلاقیت ریشه در این دوران دارد.

کلیدواژه ها:

کودک ، خلاقیت ، محیط ، رشد ذهنی ، روانشناسی محیط