بررسی وتحلیل بافت فرسوده شهری وارایه الگوی طراحی مبتنی بر شرایط اقلیمی انرژی-کارایی(مطالعه موردی:بافت فرسوده دره پنج شیر شهر زاهدان)

شهر یک واقعیت مسلم اجتماعی است که، به طورکلی می توان آن را در انسان ها و فضاها خلاصه کرد. از عناصر تشکیل دهنده فضاهای شهری، محلات شهری می باشند که یکی از عناصر مشترک شهر بوده، بی تردید روابط متقابل ما با دیگران نقش مهمی در اولویت هایمان در سکونت گاه دارد و محیط شناخته شده باید بتواند نیازهای مربوط به این روابط را پاسخ گوید. از سوی دیگر، می دانیم که فضاها، نقش اجتماعی خاصی را بر ساکنان خود تحمیل می کنند و برخی الگوها و معیارهای رفتاری را تقویت و برخی دیگر را تضعیف می کنند و درنهایت جهت و ابعاد جدیدی به رفتارهای ساکنان خود می بخشد. زاهدان به علت نوپا بودن و وضعیت مهاجرپذیر بودن شهری به شدت در حال رشدمی باشد. عطف به این مفاهیم و با نظری به معماری گذشته، این پژوهش بر روی بافت فرسوده و حاشیه ای شهر زاهدان متمرکزشده است. بدین صورت طرح موردبررسی در این تحقیق در راستای ارتقای تعاملات اجتماعی از طریق افزایش کیفیت در مکان های خاصی از محله با عنوان مراکز محلات گام برمی دارد که هدف از آن را ایجاد محیطی پویا، سرزنده جهت برطرف کردن نیازهای روزمره و روحی ساکنین محله می داند.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، معماری شهری ، الگوی معماری بومی ، سبک شناسی شهری