پژوهشی در تجارب برون مرزی اجرای روشنایی در فضاهای تاریخی

به دلیل کمرنگ بودن مبحث تخصصی روشنایی و نورپردازی در کنار دیگر مهارت های حوزه مرمت، کمتر می توان شاهد اجرای روشنایی موفق در فضاهای تاریخی بود و بیشتر با تقلید از کارهای گذشته و بصورت سلیقه ای انجام می پذیرد. در بهترین حالت ممکن توسط مهندسان برق و بدون هرگونه آگاهی از ارزش فضاهای تاریخی، تنها در حد روشن نمودن فضا اجرا می گردد. از این رو آشنایی بر گستره این علم و تسلط بر تشخیص مزایا و معایب تجهیزات نوری و انتخاب صحیح آن ها در راستای استفاده از تکنیک های مختلف جهت حفظ میراث تاریخی دارای اهمیت می باشد. لذا برای دستیابی به نتایج موفق، می توان با نگرشی تخصصی به این موضوع و استفاده از تجربیات کشورهای پیشگام، از تاثیرات مثبت آن بهره مند گردید. حال این سوال به ذهن می رسد که در طراحی و اجرای روشنایی در ابنیه تاریخی از چه روش هایی میتوان استفاده نمود پژوهشگران گوناگونی در گستره تجارب برون مرزی در امر مرمت فضاهای تاریخی تحقیق نموده اند، ولی پژوهشی در مورد معرفی روش های روشنایی در این فضاها صورت نگرفته است. این مقاله برای نخستین بار تجاربی ویژه در اجرای روشنایی فضاهای مرمتی را تحلیل می کند. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و براساس مطالعات کتابخانه ای و مشاهده ای، انجام پذیرفته است. در حقیقت پژوهش حاضر بر آن است تا شیوه های متفاوت در این زمینه را بر اساس مبانی نظری و ارزش های موجود در فضاهای متنوع تاریخی، معرفی نماید. یافته های پژوهش حاکی از آن است که دستیابی به روشنایی مناسب در بناهای تاریخی به کمک طراح متخصص و با توجه به کاربری بنا، شرایط معماری و فرهنگ هرجامعه امکان پذیر می باشد.