تحلیل ژیوتکنیکی فضای حفاری تونل خط 1 متروی شیراز با روابط کرنش بحرانی ساکورایی و مدلسازی عددی قبل از نصب پوشش اولیه نگهداری

با توسعه مناطق شهری نیاز روزافزون به سیستم حمل ونقل افزایش می یابد. از سیستم های حمل نقل در مناطق شهری تونل های شهری هستند که با افزایش تونل های سطحی شهری مناطق شهری مستعد نشست می شوند. برای جلوگیری از خطرات ناشی از نشست زمین باید مناطقی که پتانسیل نشست دارند پیش بینی و ارزیابی شوند. انتخاب سیستم نگهداری که هم اقتصادی باشد و هم از همگرایی بیش ازحد تونل جلوگیری کند یکی از چالش ها در کنترل نشست ناشی از حفر فضاهای زیرزمینی است. در این مطالعه و در قالب یک مطالعه موردی (تونل خط 1 قطار شهری شیراز) به مدل سازی عددی برهم کنش همگرایی تونل و سیستم نگهداری پرداخته شده است. با استفاده از نرم افزار تحلیل عددی FLAC2D V7 میزان نشست بعد از حفر تونل و زمان همگرایی بهینه برای نصب سیستم نگهداری بررسی شد در نهایت پایداری تونل توسط کرنش بحرانی و کرنش ساکورایی تحلیل و با نتایج حاصل از مدلسازی عددی مقایسه گردید.

کلیدواژه ها:

نشست ، مدل سازی عددی ، همگرایی تونل ، کرنش بحرانی