بررسی و تقویت توانمندی های بافت تاریخی شهر قزوین جهت توسعه گردشگری شهری

بافت های تاریخی کانون و هسته شهرها هستند. حیات این بافت ها طی سده های گذشته پایه ی بسیاری از آداب و رسوم و حتی فرهنگ موجود و نیز رونق اقتصادی شهر و منطقه بوده است. این یادمان های تاریخی به عنوان میراث فرهنگی علاوه بر آن که می تواند حاصل بار معنوی عظیمی برای انتقال به آیندگان باشد، همچنین می تواند به عنوان یکی از مهمترین منابع گردشگری و محل تمرکز فعالیت های گردشگری محسوب شود. شهر قزوین با برخورداری از بافتی تاریخی و واجد ارزش مرمت، حفاظت و نگهداری و با دارا بودن پتانسیل های بسیار مناسب گردشگری، دارای پارامتر مهم شکل گیری گردشگری شهری و امکان توسعه ی آن است. در این مقاله روش تحقیق توصیفی، اسنادی و تحلیلی است. که پس از تهیه چهارچوب نظری و ارایه ی مدل مفهومی تحقیق، برای کسب اطلاع بیشتر از منطقه مورد مطالعه و بررسی نگرش ساکنان به توسعه گردشگری، پرشسنامه ای تکمیل و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی توسط نرم افزار SPSS استفاده گردید. و به تاثیر توانمندی و سرمایه گذاری در بافت تاریخی شهر قزوین در جذب گردشگر به جهت توسعه گردشگری شهری پرداخته می شود. براساس نتایج آماری به دست آمده مشخص شد بافت تاریخی شهر قزوین با داشتن جاذبه های تاریخی، فرهنگی ویژه و فراوان می تواند به عنوان قطبی توانمند در راستای جذب گردشگر و بالطبع توسعه صنعت گردشگری ایفای نقش نماید و موجبات فراهم نمودن زمینه های آسایش و آرامش روح و روان گردشگران و عاملی موثر در توسعه پایدار این شهر باشد، که البته این امر مستلزم ایجاد خدمات گردشگری مناسب و نوین می باشد. که نهایتا در این راستا به ارایه ی راهکارهایی برای احیای فعالانه بافت، همچنین بالفعل سازی پتانسیل های بالقوه ی امکانات موجود گردشگری پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

گردشگری شهری ، بافت تاریخی ، شهر قزوین ، spss ، توسعه پایدار