نقش گردشگری شهری در ارتقاء کیفیت محیطی فضاهای شهری

امروزه گردشگری بعنوان صنعتی خدماتی- اجتماعی – فرهنگی شناخته می شود. صنعتی که باتوجه به نیازهای روزافزون انسان شهرنشین شکل گرفته است و اکنون با وجود اکثریت اثرات منفعتی زیاد خود، مورد توجه سیاستمداران و زمامداران حکومتی قرار گرفته است . صنعتی پاک که باعث ورود سرمایه های گوناگون و متنوع و در صورت بقاء و ماندگاری موجب جذب آنها در کشورهای مقصد شده است . شهرها و فضاهای شهری(که دارای گونه های متنوعی از جاذبه های شهری متناسب با فعالیت گردشگری هستند) مهمترین مقاصد گردشگران برحسب طبقه بندی گردشگری بر اساس مکان مقصد، بشمار می آیند که از این نوع گردشگری، به عنوان گردشگری شهری می توان نام برد . گردشگران شهری که با حضور خود در فضاهای شهری، گردشگری شهری را معنا می کنند تحت تاثیر غیر مستقیم مولفه ای به نام کیفیت(کیفیت محیطی فضاهای شهری پیرامونشان) قرار می گیرند . کیفیت محیطی فضاهای شهری اگرچه بعنوان مولفه ای ذهنی محسوب می شود اما بعنوان یکی از مولفه های اثرگذار کیفیت زندگی ، آن هم با ایجاد احساس ادراکی نظیر لذت و رضایتمندی در گردشگران از مقصد گردشگری شهری، در تداوم صنعت گردشگری شهری شناخته می شود . نوشتار حاضر، پژوهشی توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر روش گردآوری اطلاعات عمدتا بصورت کتابخانه ای است . نتایج تحلیلی این پژوهش، ضمن تایید وجود ارتباطی دو سویه و تنگاتنگ میان گردشگری شهری و کیفیت محیطی فضاهای شهری ، نشان می دهد که برای آنکه صنعت گردشگری شهری بتواند رونق و بقاء یابد و موجب ورود و جذب سرمایه های متنوع شود و بدین وسیله کمک شایانی در سیاستهای توسعه شهری شهرهای مقصد نیز داشته باشد ، باید اهتمامی جدی نسبت به ارتقاء کیفیت محیطی فضاهای شهری در دستور کار سیاستمداران و زمامداران حکومتی و خصوصا طراحان شهری قرار گیرد .

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگران شهری ، گردشگری شهری ، کیفیت محیطی ، فضای شهری ، فضای توریستی