امکان سنجی و ارزیابی احداث پیاده راه در شهر کرمانشاه با استفاد از تحلیل سلسله مراتبی (AHP)

تغییر آب و هوای جهان واقعیتی غیرقابل انکار است که انقلاب صنعتی و شهرسازی مدرن دو دلیل عمده این پدیده می-باشند. سلطه اتومبیل باعث از بین رفتن مقیاس انسانی شهرها و افزایش استفاده از سوخت فسیلی شده است. در نتیجه، سیاست کاهش استفاده از وسایل نقلیه و امکان پیاده روی بیشتر جهت ایجاد سیستم حمل و نقل پایدار و انسان محور در دستور کار برنامه ریزان شهری در سراسر جهان قرار گرفته است. که نه تنها باعث تعاملات اجتماعی و حتی امنیت فرهنگی جامعه می شود، بلکه تردد بی رویه و ترافیک خودروها را کنترل نموده، محیطی مناسب جهت ارتقا زندگی شهروندان فراهم می آورد در سطح شهرها معابر مستعد متعددی جهت ایجاد پیاده راه وجود دارند اما بدلیل برخی محدودیت ها باید بر اساس یک جهت مکانیابی (AHP) متدلوژی مدون معبر ارجح انتخاب شود. در پژوهش پیش رو از فرایند تحلیل سلسله مراتبی مناسبترین معبر از بین معابر مستعد پیاده راه سازی در شهرکرمانشاه استفاده شده است. به منظور انجام مطالعه موردی سه معبر انتخاب شده است که شامل 1- بخشی از خیابان شهید مدرس 2- خیابان نواب صفوی 3- بخشی از خیابان نوبهار می شود.در پایان اثرات احداث پیاده راه برگزیده در حوزه های مختلف اقتصادی، کالبدی، اجتماعی-فرهنگی، دسترسی، سیاسی مدیریتی، عملکردی، زیست محیطی مورد بررسی قرار گرفته است که جهت بررسی آثار منفی طرح و نحوه ی چگونگی رفع و بر خورد با آن ها راه کارهایی ارایه شده است

کلیدواژه ها:

پیاده راه کرمانشاه ، حمل و نقل پایدار ، پیاده راه ، فرایند تحلیل ، سلسله مراتبی(AHP)