راهکارهای طراحانه احیای حاشیه رودخانه درون شهری معاصر

رودها در طول تاریخ نقش مهمی در شکل گیری سکونتگاههای شهری داشته اند و به مرور زمان تاثیر رودها بر شهرها ابعاد بیشتر اجتماعی، افتصادی، فرهنگی و منظر شهری پیدا نموده است. اما با گسترش زیر ساختهای شهری مانند کانالهای فاضلاب و راهها این رودها در بسیاری از شهرها مدفون شدند. امروزه به دلیل تاثیر بسزای این رودها در کیفیت فضای ذهنی و عینی سبب گردیده است تا در بسیاری از شهرهای معاصر دنیا، احیا و زنده سازی حاشیه رودهای مدفون و غیر مدفون شهری مورد توجه قرار گیرد. تحقیقات نشان می دهد این رودخانه های فراموش شده، پتانسیل های فراوانی برای ارتقا منظر شهری، فضاهای جمعی و حل مسایل اکولوژی را دارند. از طرفی به دلیل وجود رودهای زیادی در بسیاری از شهرهای ایران و خلا راهکارهای طراحانه مناسب، این پژوهش قصد دارد تا با ترکیب روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و نمونه موردی، راهکارهای مشترک طراحانه احیا حاشیه رودخانه های شهری را استخراج کند. نتایج نشان می دهد که در با توجه به نمونه های موردی، استفاده حداکثری و کامل از منابع طبیعی پیشنهاد می گردد. در یک فرایند مرتبط با طبیعت، فرایند طراحی بازسازی شامل حفظ تنوع زیستی بومی می شود. در فرایند انسانی، یک طراحی منظر پایداری منعکس کننده فرهنگ منطقه و احترام به تاریخ آن است. لذا قبل از شروع طراحی منظر حاشیه رودهای درون شهری، ما نیاز به ارزیابی منابع منظر برای بازسازی منطقه و توسعه پایدار رود داریم.

کلیدواژه ها:

رودخانه مدفون ، رودخانه شهری ، شهر معاصر ، احیا ، پایداری ، منظر شهری