بررسی روش های تحلیل پایداری سدهای خاکی در شرایط وقوع زلزله

در بررسی پایداری سدهای خاکی، نیروهایی که موجب عدم پایداری شیب های می گردند، عبارتند از: نیروی ثقل و نشت. معمولا نیروی ثقل بجز در مواقع بروز زلزله که به علت اثر مولفه دینامیکی دچار تغییرات لحظه ای گردیده و در نتیجه نیروی جدیدی به نیروهای استاتیکی اضافه می شود، ثابت است. میزان زلزله خیزی منطقه یکی از پارامترها و عوامل موثر در طرح سد می باشد. در ایران به علت وضع زمین شناسی خاص و اینکه یکی از اصلی ترین کمربندهای زلزله جهان (آلپ- هیمالیا) از ایران می گذرد و به خاطر سوابق زلزله های به وقوع پیوسته، منظور کردن نیروهای زلزله برای کنترل پایداری سدها حتی در مورد سدهای خیلی کوتاه هم الزامی است. همانگونه که روش تعادل حدی برای آنالیز استاتیکی سدهای خاکی کوتاه کفایت می نماید، استفاده از روش شبه استاتیکی نیز برای آنالیز دینامیکی سدهای خاکی کوتاه کافی است. پایداری پی سدها را می توان از دو دیدگاه مورد بررسی قرار دارد. اول پایداری پی در مقابل لغزش یا به عبارتی تحمل باربری پی سد که در این صورت مسیله تبدیل می شود به تعیین یک سطح لغزش بحرانی که روی این سطح باید نسبت تنش های برشی به مقاومت برشی حداقل ممکن باشد و دوم تعیین و کنترل عوامل ناپایداری که ناشی از تراوش آب داخل پی سد می باشد.هر دو مورد هم در سدهای خاکی اهمیت دارند و هم در سدهای بتنی

کلیدواژه ها:

سدخاکی ، تحلیل پایداری ، تحلیل تنش ، تحلیل دینامیکی ، سطح لغزش ، زلزله