نشانه شناسی نقوش چوبی بناهای بومی روستایی گیلان درانطباق با برخی صنایع دستی بومی با تاکید بر دیدگاه پیرس

نشانه ها گاه انسان را به فراسوی ظواهر خود می کشانندو معانی تازه ای را در ذهن مخاطب آشکار می نمایند.انسان مهمتر از هر چیزی موجودی معنا ساز است. ما معنا را از طریق تولید و تغییر نشانه ها به وجود می آوریم. بررسی های انجام گرفته در راستای پژوهش حاضر ما را بر آن داشت که، در زمینه نشانه شناسی نقوش عناصر چوبی شاخص در نمای بناهای بومی روستایی و مطابقت آنها با نقوش صنایع دستی اصیل استان و تاکید بر دیدگاه فلسفی پیرس مطالعات در خوری صورت گرفته نشده، گامی درخور برداشته شود. هدف از گردآوری مطالب در این پژوهش دست یابی به الگوهای بومی مشترک در نقوش دو شاخصه بارز این استان و یادآوری اصالت و پیشه پدران و هنرمندان بومی این خطه از سرزمین مان ایران می باشد.بنا بر پراکندگی روستاهادر سطح استان، جامعه آماری خود را منطبق بر بناهای دوباره چینی شده در موزه میراث روستایی گیلان که گنجینه گرانبهایی از الگوهای بومی را در خود جای داده و در انطباق با برخی صنایع دستی بومی منطقه که کارآیی بیشتری را در طی دورانهای مختلف دارا بوده اند قرار داده ایم .روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی و روش پیماشی است وگردآوری داده ها میدانی بوده، با مشاهده و پرسش از اهالی روستاها صورت گرفته است. در بخش مطالعات تاریخی از کتب مرتبط با موضوع و مقالات و مجلات مرتبط و بررسی سایتهای متعدد اینترنتی گردآوری گردیده، استدلال استنتاجی در این مقوله مارا یاری خواهد نمود. نتایج دست یافته در اتمام تحقیقات بر اساس دسته بندی پیرس در مورد نشانه شناسی انجام گردید و سه موضوع مورد اهمیت در آن ، شمایلی، نمادین و نمایه ای، بودن دست یافته ها می باشد.

کلیدواژه ها:

نشانه شناسی ، پیرس ، نقوش عناصر چوبی ، صنایع دستی ، گیلان