بررسی هندسه مقدس در معماری قدسی ( نقوش هندسی بکار رفته در مسجد وکیل شیراز)

با مشاهده و تفکر در نظام شکل گیری طبیعت می توان نسبت های معینی را در این شکل گیری ها یافت که این نسبت های هندسی تابع اصول انتزاعی و فراطبیعی با اعتقاد بر مقدس بودن موضوع خود و دارای یک زبان نمادین با ویژگی های روحانی دانسته شده اند،از این رو آن ها را هندسه ی مقدس نامیده اند. تقدس هندسه قسمتی از یک دیدگاه کلی تر است که تمدن بشری در دوران باستان را دارای یک منشا روحانی و عبادی می دانسته است .بنابراین تاریخ هندسه مقدس به قرن ها قبل باز می گردد. هنرمندان اسلامی به مفهوم هندسه ای که از شکل های طبیعی گرفته شده بود، ویژگی الگوهای اسلامی بر پایهی معادلات دقیق ریاضی استوار بوده و طبیعت با دارا بودن الگوهای پیشرفته ریاضی همواره سرمشق و منبع الهام مهندسان و هنرمندان در دنیای اسلام بوده است. در میان هنرمندان و حرفه مندان هنرمند، معماران جایگاه والایی در استفاده و نه تنها تقلید و محاکات صرف از ساختارهای طبیعی و محیط زیست در زمینه الگو برداری های فرمی ، الگو برداری های محتوایی و الگو برداری از قوانین طبیعت داشته اند. از آن جا که معماری با هندسه پیوندی نزدیک دارد،خالق اماکن مقدس در طول هزاره ها بوده است و انسان سعی کرده است به وسیله ی آن نوعی تجلی آسمان را برای خود در روی زمین بیافریند.در این مقاله سعی شده است تا با بررسی معنایی هندسه مقدس و تاثیر آن بر معماری دوران اسلامی به بازتاب آن در مسجد وکیل شیراز پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

هندسه ، طبیعت ، الگوهای اسلامی ، معماری اسلامی