اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان پسر ناشنوا

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر انگیزش تحصیلی دانش آموزانپسر ناشنوا مقطع متوسطه می باشد. پژوهش از نوع نیمه- آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش کلیه ی دانش آموزان پسرناشنوای مقطع متوسطه تهراناست که از بین آنها افرادی که دارای انگیزش پایین تر بودند که تعداد آنها 60 نفر بود به عنوان نمونهپژوهشی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. از پرسشنامه اتگیزش تحصیلیمکاینرنی و سینکلایر (1992) برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. آزمودنی های گروه آزمایش بهمدت 6 جلسه یک ساعته، تحت آموزش خودتنظیمی تحصیلی قرار گرفت، اما گروه گواه مداخله ایدریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد تحلیل کوواریانس نشانداد که بین گروه های مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود دارد (P<./.1). نتایج نشان داد آموزشراهبردهای یادگیری خودتنظیمی در مقایسه با گروه کنترل بر انگیزش تحصیلی آزمودنی ها تاثیر داشته است.

کلیدواژه ها:

راهبردهای خودتنظیمی ، انگیزش تحصیلی ، دانش آموزان ناشنوا