رابطه بین هوش هیجانی و هوش اجتماعی با سازگاری اجتماعی آموزگاران شهرستان رومشگان

از چند سال گذشته بسیاری از متخصصین علم روانشناسی بر اهمیت بلوغ مهارت های هیجانی و اجتماعی افراد تاکید فراوان داشته اندو این به علت تاثیرپذیری مهارتهای سازگاری اجتماعی از قابلیت های هیجانی فرد بوده که می تواند در جریان تکامل و بلوغ، خود رانشان دهد. این پژوهش به منظور بررسی رابطه هوش هیجانی و هوش اجتماعی با سازگاری اجتماعی آموزگاران شهرستان رومشگانانجام گردید. تحقیق حاضر، توصیفی و از نظر ماهیت، کاربردی و دارای 8 فرضیه بود. جامعه آماری 140 نفر که شامل 110 نفر مردو 30 نفر زن بود که به سه پرسشنامه هوش بهر هیجانی بار-آن (EQi)، هوش اجتماعی ترومسو SAS و سازگاری اجتماعی TSISپیکل و ویسمن پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری اسپیرمن و تحلیل رگرسیون چند متغیری استفاده شد.P<0.05 مرز استنتاج آماری در نظر گرفته شد. در پژوهش حاضر، بین هوش هیجانی با سازگاری اجتماعی آموزگاران رابطه معنی دارای (P<0.05) مشاهده گردید. همچنین رابطه معنی داری (P<0.05) بین آگاهی هوش اجتماعی با سازگاری اجتماعی آموزگاران وجود داشت. بین مهارت اجتماعی هوش اجتماعی با سازگاری اجتماعی آموزگاران رابطه معنی داری وجود نداشت. بطورکلی نتایج این پژوهش نشان می دهد که هوش هیجانی و اجتماعی پیش بینی کننده معنادار سازگاری اجتماعی آموزگاران میباشد. هر چند جهت حداکثر سازگاری اجتماعی بر پایه هوش هیجانی و اجتماعی باید برنامه های ارتقای هوش هیجانی و اجتماعیمتفاوتی برای افراد با سطوح مختلف سازگاری اجتماعی طراحی گردد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، هوش اجتماعی ، سازگاری اجتماعی ، آموزگاران