نقش میانجیگری ذهن آگاهی در رابطه بین تاثیر فضای مجازی و شبکه های اجتماعی در بروز رفتارهای پرخطر در دانشجویان دانشگاه های استان کرمان

هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش میانجیگری ذهن آگاهی در رابطه بین تاثیر فضای مجازی و شبکه های اجتماعی دربروز رفتارهای پرخطر در دانشجویان دانشگاه های استان کرمان در سال 1396 بوده است. پژوهش حاضر توصیفی و از نوعهمبستگی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر مشغول به تحصیل در دانشگاه های استان کرمان درسال 1396 بوده است. حجم نمونه آماری این پژوهش از طریق فرمول قشر بندی شده کوکران با توجه به در نظر گرفتن پارهای از ویژگی ها مثل همگنی جمعیت و میزان خطای نمونه گیری 300 نفربدست آمد. نمونه آماری بصورت نمونه گیریتصادفی با خطای 5 درصد محاسبه شد.برای انجام نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده متناسب باحجماستفاده شد.ابزار این پژوهش پرسشنامه های رفتارهای پرخطر زاده محمدی و همکاران (1390) و پرسشنامه مهارت های ذهنآگاهی کنتاکی بیر، اسمیت و آلن (2004)، پرسشنامه استفاده از شبکه های مجازی بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، و از اثر غیرمستقیم (متغیر میانجی) با استفاده از روش بوت استراپ در برنامه ماکرو SPSS پریچر وهایز (2004) استفاده گردید. نتایج نشان داد یک رابطه کاهشی میان ذهن آگاهی و رفتارهای پرخطر است و همچنین رابطهمیان ذهن آگاهی و استفاده از فضای مجازی نیز از نوع منفی و معناداری است. یعنی هرچه ذهن آگاهی بیشتر استفاده ازفضای مجازی کمتر و بروز رفتارهای پرخطر نیز کمتر می باشد.

کلیدواژه ها:

رفتارهای پرخطر ، ذهن آگاهی ، فضای مجازی و شبکه های اجتماعی