ارایه مدلی جهت معرفی شاخص های طراحی مدارس ابتدایی پایدار با رویکرد معماری داخلی

محیط یکی از اولین نقاطی است که در رفتار و ذهن دانش آموزان تاثیر می گذارد، که این محیط می تواند باعث رشد و بالندگیجسم و روح شود و می تواند باعث ایجاد رفتارهای گوناگون در اجتماع در دانش آموزان شود. از دیدگاهی دیگر محیط معماری درچگونگی ارتباط متقابل دانش آموز با دیگر عناصر تاثیر پذیر مثل عناصر کالبدی، اشیا، افراد، عوامل فیزیکی و مادی و حس تعلقخاطر، نقش مهمی را در ارتقاء کیفیت آموزش و بروز خلاقیت دارا می باشد. برای کسب نتایج بهتر در طراحی فضاهای آموزشی وبروز و پرورش خلاقیت نیاز به شناخت ابعاد مختلف تاثیرگذار از فضاهای آموزشی می باشد. در همین راستا شناخت فضاهایآموزشی و انعطاف پذیر کردن آن ها بر اساس تعاملات دانش آموزان و به حداکثر رساندن قابلیت های محیطی، امکان انعطافتکاملی و رشد در طول زمان نقش بسزایی در ارتقاءکیفیت آموزشی خواهد داشت. هدف تحقیق حاضر ارایه اصول و معیارهایی برایپرورش خلاقیت محیطی دانش آموزان به کمک طراحی معماری و منظر مدرسه است. به این منظور روش تحقیق تحلیل محتوایمتون در حوزه طراحی معماری و روانشناسی رشد و نیز تحلیل معماری رایج مدارس کشور مورد استفاده قرار گرفته است. در اینمقاله، در راستای اصول کلی طراحی فضای کلاسی از طریق روش توصیفی و بررسی مطالعات کتابخانه ای به جهت تبیین پیشینهنظری بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

محیط آموزشی ، کیفیت فضا ، عناصر محیطی ، دکوراسیون داخلی ، خلاقیت