تحلیل رقابتهای ژیوپلیتیکی و ژیواکونومیکی پاکستان و ایران در ایجاد کریدور جنوبی شمالی آسیا: مبدا از گوادر یا چابهار : مزیتها و تهدیدها

جهان تاکنون بیشتر شاهد مسیرهای ترانزیتی بین شرق و غرب عالم بوده است که اتکای زیادی به مسیرهای اقیانوسی داشته و از اینرو، ارتباطات شمالی جنوبی با اتکای به خشکی ها کمتر شکل گرفته است. این مساله باعث مشکلات زیادی و از جمله افزایش هزینه های حمل و نقل شده است. دیدگاه های ژیواکونوم یکی و نیاز کشورهای محصور در خشکی ابرقاره اورآسیا و ارتباطات شمال و جنوب این ابرقاره، ضرورت شکل گیری کریدور شمالی جنوبی به شدت احساس می شود. مسیر ایران از مبدا بندر چابهار به آسیای مرکزی و حوزه قفقاز و اتصال به روسیه و مسیر پاکستان از مبدا بندر گوادر به استان سین کیانگ چین و در ادامه به مناطق پیرامونی مهمترین گزینه های ایجاد کریدور ارتباطی شمال جنوب است. این تحقیق با روش توصیفی و تحلیل، مقایسه ای به دنبال ارزیابی هر یک از این کریدورها با نگاه ژیوپل یتیکی و ژیواکونوم یکی است. نتایج تحقیق نشان می دهد که مسیر کریدور ایران به لحاظ بعد بین المللی، امنیتی و اقتصادی از مزیت های بیشتری نسبت به کریدور پاکستان برخوردار است

کلیدواژه ها:

چابهار ، گوادر ، ژیواکونومیک ، ژیوپلیتیک