کنترل بیولوژیکی بیماریهای مرگ گیاهچه و پوسیدگی رایزوکتونیایی و ریشه چغندرقند در شرایط مزرعه

بیماری های مرگ گیاهچه و پوسیدگی ریشه چغندرقند ناشی از قارچ Rhizoctonia solani از مهمترین عوامل موثر در کاهش عملکرد ای محصول در استان همدان و سایر مناطق چغندرکاری کشور می باشند. با توجه به ناکارآمدی سموم قار کش در کنترل پوسیدگیهای ریشه، آلودگیهای زیست محیطی ناشی از آنها و نیز احتمال پیدایش نژادهای مقاوم عوامل بیماریزا، استفاده از سایر روشها به ویژه کنترل بیولوژیک از اهمیت زیادی برخوردار است. در ای تحقیق اثرات آنتاگونیستی جدایههای سه گونه قارچ تریکودرما بر بیماریهای مرگ گیاهچه ، پوسیدگی ریشه چغندرقند و عملکرد ریشه محصول (رقم شیرین به عنوان رقم حساس) در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با 5 تیمار و چهار تکرار در یک قطعه زمی با سابقه آلودگی به پوسیدگیهای طوقه و ریشه چغندرقند در ایستگاه تحقیقاتی اکباتان در نظر گرفته شد. تیمارهای آزمایش شامل سه گونه قارچ آنتاگونیست تریکودرما (منتخب از آزمایشات گلخانه ای) شامل T. harzianum Z1؛ T.atroviridae Z2 ؛ T. orientalis Z4 تیمار قارچ گش (کاربوکسین- تیرام به میزان 1/5 کیلوگرم در هکتار) و تیمار شاهد (دارای آلودگی به عوامل بیماری زا بدن کاربرد قار های آنتاگونیست و سموم قار کش) بودند. نتایج این آزمایش نشان داد کلیه تیمارهای قارچ آنتاگونیست تربگودرما موجب کاهش بیماری های مرگ گیاهچه و پوسیدگی ریشه های بالغ و افزایش محصول شده و با یکدیگر و نیا با تیمار شاهد اختلاف معنیدار داشتند، بطوریکه جدایه T. harzianum Z1 در مقایسه با تیمار شاهد موجب 55/6 درصدکاهش بیماری مرگ گیاهچه 66/4 درصد کاهش بیماری پوسیدگی رایزوکتونیایی و همچنین افزایش عملکرد ریشه به میزان 66/5 درصد گردید. لذا جدایه ای گونه به عنوان آنتاگونیست بسیار موثردر کاهش بیماریهای مرگ گیاهچه و پوسیدگی رایاوکتونیایی ریشه چغندرقند معرفی میگردد.

کلیدواژه ها:

چغندرقند ، پوسیدگی ریشه ، Rhizoctonia solani ، کنترل بیولوژیک ، تریکودرما