پایش کشاورزی مرسوم هزار جریب درگذر زمان ومکان ازدیدگاه مدیریت راهبردی

بطور کلی،کهن ترین فرهنگ وتمدنهای بشری، به ویژه فرهنگ وتمدن های اسلامی در کنار تمدن های طبیعی شکل گرفته اند و ارزشها و کارکردهای متنوع مولفه های طبیعی، همواره باعث بهبود کیفیت محیط های طبیعی و زندگی جوامع بشری شده و بی شک ارزش های فزاینده آنان بر کسی پوشیده نبوده و این مناطق همواره به عنوان منبع پالاینده محیطی وزیست سیستمی به حساب می آید(ساداتی-1393) . این تحقیق علاوه بر کارکردهای ویژه زیست سنجی، فرهنگی و تمدنی در سطح ملی و بینالمللی، دارای پیوندهای عمیق چند محوریست. ازاینرو، محدوده دقیق هزار جریب که برگرفته از زمان گذری تاریخ مورد کندوکاو واقع گشته، دقیقا برای یک اهل فن و محقق مشخص نیست. ولی شواهد و منابع برجای مانده محققان و تاریخ نویسان این منطقه استراتژیک را به مناطقی کوهستانی نام برده اند که از مشرق به گرگان، از مغرب به سوادکوه و از شمال به قایم شهر، ساری، نکاء و بندر گز و از جنوب به مناطق کم بارش شهرهای سمنان، دامغان و بسطام محدود است (ریاحی-1379) این مجموعه حاصل کندوکاوانه درقلمرو محیط ها و اقلیم های ناپایدار انسانی، گیاهی، حیوانی و... بوده که برای اولین بار از تکنیک برنامه ومدیریت استراتژیک برای مولفه های اصلی ارزیابی درون سیستمی منطقه هدف، استفاده شده و درنهایت برای حل ونتیجه گیری آن، از تجزیه وتحلیل استراتژیکی ویا wots up analysis (قوت، ضعف، فرصت وتهدید) بهره گرفته و پیشنهادات استراتژیکی برای جامعه هدف در منطقه ارایه گردیده است (ساداتی-1395).

کلیدواژه ها:

منطقه استراتژیک ، پالاینده سیستم ، محیط ناپایدار ، هزارجریب ، مازندران