تاثیر ژوتیپ بر بوته میری گلرنگ ناشی از Pythium ultimum TROW

بیماری مرگ مرگ گیاهچه با عامل قارچی Pithium ultimum Trow از بیماری های مهم گلرنگ در ایران است. بدین منظور آزمایشی جهت ارزیابی مقاومت 17 ژنوتیپ گلرنگ به قارچ عامل بیماری در گخانه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1386 انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات با دو محیط (استریل و آلوده) به عنوان فاکتور اصلی و ژنوتیپ های گلرنگ در 17 سطح شامل ژنوتیپ های ،541-5 Aceteria ،Syrian،Hartman،PI-250537 ،IL-111 ،CW-74،LRV-55-295، محلی اصفهان، اراک 2811،Dinger ، LRV-51-51 زرقان 259، IUTM12 و 34062 و 34074 و 34040 به عنوان فاکتور فرعی در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا شد. جدایه مورد نظر از گلرن گهای کشت شده در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سا ل 1385 جدا گردید. جهت تهیه مایه تلقیح از عصاره شاهدانه استفاده شد. در محیط استریل صفت درصد سبز شدن و در محیط آلوده صفات درصد سبز شدن، درصد گیاهچه مرده، درصد گیاهچه سالم و درصد بذور جوانه نزده محاسبه شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تفاوت متوسط درصد سبز شدن ژنوتیپ ها در دو محیط استریل و آلوده در گلخانه در سطح 1 درصد معنی دار بود. همچینن ژنوتیپ 111-IL با مقادیر 25.0 و 1.5 درصد دارای بیشترین مقدار درصد سبز شدن در محیط آلوده بود. نتایج نشان داد که ژنوتیپ کاملاً مقاوم نسبت به این بیماری وجود نداشت و از بین ژنوتیپ های مورد بررسی دو ژنوتیپ 34040 و اراک 2811 به عنوان ژنوتیپ های مقاوم و ژنوتیپ LRV-55-259 ژنوتیپ حساس بودند. ژنوتیپ های ایرانی در مطالعه گلخانه دارای طیف متفاوتی از واکنش حساس تا مقاوم بودند. بنابراین می توان با انجام برنامه های اصلاحی و تلاقی بین ژنوتیپ های مقاوم و حساس در دستیابی به رقم مقاوم به این بیماری امیدوار بود.

کلیدواژه ها:

مرگ گیاهچه ، سبز شدن ، حساسیت ، مقاومت ، عصاره شاهدانه