بررسی روش آبیاری و تغذیه آبیاری متعادل در توت فرنگی

به منظور بررسی و مقایسه روشهای آبیاری قطره ای و سطحی و تعیین ترکیب کودی متعادل از کودهای پرمصرف و کم مصرف و ارزیابی کوددهی بر تولید توت فرنگی، آزمایشی بصورت اسپیلت پلات درقالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو تیمار روش آبیاری شامل 1- روش آبیاری تحت فشار قطره ای 2- روش آبیاری نشتی(جوی و پشته) به عنوان کرت های اصلی و چهار تیمار کودی شامل 1- تیمار شاهد (کوددهی مطابق با عرف زارع) با نسبت 0-100-100 به ترتیب کیلوگرم در هکتار ازت و (P₂O₅) 2- مصرف بهینه کود بر اساس آزمون خاک با نسبت 100-100-100 به ترتیب کیلوگرم در هکتار ازت K₂O¸P₂O₅ به اضافه 20 کیلوگرم در هکتارسولفات منیزیم و 20 کیلوگرم ترکیبی مساوی از کودهای سولفات روی،سولفات آهن، سولفات مس، سولفات منگنز و اسید بوریک 3- تیمار 30 درصد بیشتر از مصرف بهینه کود براساس آزمون خاک 4-تیمار 30 درصد کمتر از مصرف بهینه کود براساس آزمون خاک، به عنوان کرت های فرعی با چهار تکرار در ایستگاه تحقیقاتی گریزه از تابستان سال 1379 (سال استقرار بوته های توت فرنگی) به مدت چهار سال طی سالهای 83-1380 مرحله اجراء درآمد. . نتایج تجزیه واریانس اثر تیمارهای آزمایش بر عملکرد میوه در جدول شماره 1 نشان داد اثر اصلی سال، اثر اصلی تیمار کودی، اثر اصلی روش آبیاری، اثر متقابل تیمار کودی و روش آبیاری، اثر متقابل سال و روش آبیاری بر عملکرد میوه معنی دار نبود. اثر متقابل سال و تیمارکودی و اثر متقابل سال، تیمارکودی و روش آبْیاری هر دو در سطح یک درصد استیودنت مشخص نمود که بین دو روش آبیاری سطحی و آبیاری قطره ای از لحاظ عملکرد -t معنی دار بود. نتایج آزمون میوه اختلاف معنی داری وجود نداشت. بنابراین با توجه مصرف آب کمتر در سیستم آبیاری قطره ای، می توان چنین بیان نمود که سیستم آبیاری قطره ای از راندمان مصرف آب بیشتری (Water use efficiency) نسبت به روش آبیاری نشتی برخوردار بوده است. مقایسه میانگین عملکرد میوه مشخص نمود که هر سه تیمار کودی در هر دو روش آبیاری نسبت به شاهد افزایش معنی داری داشتند بطوریکه تیمارهای 30% کمتر از آزمون خاک، آزمون خاک و 30% بیشتر از آز مون خاک را نسبت به شاهد به ترتیب در رتبه های اول، دوم و سوم قرار داده بود.

کلیدواژه ها:

روش آبیاری ، تغذیه متعادل و توت فرنگی