کاربرد گره در معماری اسلامی

کسانی که در ایران به دنیا آمده اند و در ایران زندگی کرده اند امکان ندارد که گره ها را در بناهای مختلف ندیده باشند. گره ها، الگوهای هندسی بسیار پیچیده ای هستند که در همدیگر گره خورده اند و یک بستر را می پوشانند. معمولا ما در برخورد اول با گره های هندسی، کمی سردرگم می شویم ولی وقتی دقیق تر به موضوع نگاه می کنیم، می بینیم که در هر گره، یک منطق هندسی مشخصی نهفته است. هنر گره چینی از هنرهای سنتی ایرانی اسلامی است، که به اشکال گوناگون گره چینی آجر، چوب، کاشی و ... در تزیینات مورد استفاده قرار گرفته شده است. در گذشته هنرهای متفاوتی برای اجرای نمای زیبای داخل استفاده می شده است. در کنار هنرهای با ارزشی نظیر کاربندی و مقرنس کاری، آیینه کاری، گچ بری، کاشی کاری، گره چینی و گره سازی و... که هنر گره چینی و گره سازی از آن دسته هنرهایی هستند که مردمان عادی امروز آنرا بیشتر با نگاه یک عنصر تزیینی برای چیدمان فضاها بکار می گیرند. بهره گیری از این هنر برای تحقق بخشیدن به کیفیت معنوی بنا می باشد و همچون پلی ساحت قدسی و قلمرو انسانی را به هم پیوند می دهد. در این رشته هنری، معمار با استفاده از اعداد و ارقام دست به خلق انواع گره می زند و ساختاری از نقوش هندسی را ایجاد می کند. در این مقاله مطالب ارایه شده از طریق روش تحلیلی توصیفی براساس مطالعات کتابخانه ای و برداشت میدانی انجام گرفته است.

کلیدواژه ها:

مقرنس ، گره ، معماری ایرانی اسلامی ، هندسه