نقش الکسی تایمیا در نشانه های بی اشتهایی عصبی به واسطه افسردگی و کمال گرایی

اختلال خوردن یکی از عوامل تهدیدکننده سلامت عمومی است که نرخ آن به سرعت در حال افزایش است و بی اشتهایی عصبیبه عنوان یکی از انواع اختلالات خوردن است که در آن افراد مبتلا، ترس شدید از افزایش وزن یا چاق شدن دارند و تجربه واهمیت وزن و شکل بدن در این افراد به دلیل کمال گرایی تحریف می شود. لذا این پژوهش در جهت تعیین نقش آلکسی تایمیا برنشانه های بی اشتهایی عصبی به واسطه کمال گرایی، انجام گرفت. از بین همه دانشجویان دختر مشغول به تحصیل در سالتحصیلی 96 - 95 دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، 150 نفر به شیوه تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و برایجمع آوری داده ها از سیاهه علایم اختلال خوردن، مقیاس 20 مادهای آلکسی تایمیا تورنتو و پرسشنامه کمال گرایی چندبعدیفراست استفاده شد. تحلیل داده ها نشان داد که بین آلکسی تایمیا و بی اشتهایی عصبی و همچنین بین کمال گرایی و بی اشتهاییعصبی رابطه مستقیم وجود دارد و آلکسی تایمیا به واسطه کمال گرایی بر تشدید علایم بی اشتهایی عصبی تاثیر دارد. مبتنی بریافته های این پژوهش می توان بیان کرد که ناتوانی در تنظیم هیجانات و برخورداری از معیارهای سخت و غیرقابل انعطاف دربارهوزن و شکل بدن، در شکل گیری و تداوم بی اشتهایی عصبی تاثیرگذار بوده و لذا در مداخلات درمانی لازم است به آموزشمدیریت و تنظیم هیجانات و تعدیل کمال گرایی توجه ویژه صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

الکسی تایمیا ، بی اشتهایی عصبی ، کمال گرایی