تاثیر آموزش رفتاری به والدین بر کیفیت زندگی والدین و کاهش علایم کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی

اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی یکی از رایج ترین اختلال های روانشناختی کودکان است که بر عملکردهای شناختی، اجتماعی،هیجانی، خانوادگی آنان تاثیر می گذارد. پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر آموزش رفتاری به والدین بر کاهش علایم اختلال -بیش فعالی/ کمبود توجه و افزایش کیفیت زندگی والدین انجام شد. بدین منظور 30 نفر از والدین کودکان مبتلا به اختلال بیش-فعالی/کمبود توجه که به بیمارستان 22 بهمن قزوین مراجعه کرده بودند به صورت نمونه در دسترس به عنوان نمونه انتخاب وبه صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری گمارده شدند. دو گروه با استفاده از پرسشنامه کانرز_والدین و پرسشنامه کیفیت زندگی(36 - SF) مورد پیش آزمون قرارگرفته و پس از آموزش رفتاری 8 جلسه ای گروه آزمایش، هردو گروه مجددا با پرسشنامه های فوقموردبررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش رفتاری به والدین در کاهش نمره های بیش فعالی/کمبود توجه و همچنین درافزایش نمره کیفیت زندگی والدین موثر و نتایج معنادار بود. به طوریکه آموزش رفتاری به والدین بر کاهش اختلال کودکان آنهاو همچنین در بهبود کیفیت زندگی والدین موثر است.

کلیدواژه ها:

آموزش رفتاری ، بیش فعالی ، کمبود توجه ، کیفیت زندگی