سبک های حل مسیله والدین، سازگاری اجتماعی و تفکرخلاق در دانش آموزان مقطع متوسطه

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های حل مسیله والدین، سازگاری اجتماعی و تفکر خلاق دانش آموزان مقطعدبیرستان بود. شرکت کنندگان تعداد 384 نفر از دانش آموزان به همراه والدین (پدر یا مادر) بودند که به صورت خوشه ای انتخابشدند. ابزار های پژوهش شامل پرسشنامه های سازگاری اجتماعی پی کل و ویسمن، پرسشنامه های ارزیابی مهارت تفکر خلاق وپرسشنامه سبک های حل مسیله کسیدی و لانگ بودند. یافته های حاصل از ضریب همبستگی پیرسون و مدل های رگرسیوننشان دادند، هرچه سبک های حل مسیله سازنده (خلاقانه- اعتماد- گرایش) والدین بیشتر شود میزان سازگاری اجتماعی دانش آموزان نیز افزایش می یابد. هرچه سبک های غیر سازنده (درماندگی- مهارگری- اجتناب) والدین بیشتر شود میزان سازگاری اجتماعی دانش آموزان کاهش میابد. هرچه سبکهای غیر سازنده (درماندگی- مهارگری- اجتناب) والدین بیشتر شود میزان تفکر خلاق دانش آموزان کاهش می یابد. هرچه سبک های حل مسیله سازنده (خلاقانه اعتماد- گرایش) والدین بیشتر شود میزان تفکر خلاق دانش آموزان نیز افزایش می یابد و بین تفکر خلاق و سازگاری اجتماعی رابطه معنی داری وجود داشت.

کلیدواژه ها:

سبک های حل مسیله ، دانش آموزان ، والدین ، تفکر خلاق ، سازگاری اجتماعی