توسعه همزمان شبکه انتقال و تخصیص منابع با استفاده از روش جداسازی بندرز

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 523

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CEES01_034

تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397

چکیده مقاله:

در این مقاله تعریف سیاست های مناسب جهت توسعه و برنامه ریزی هماهنگ تجهیزات شبکه های قدرت فرایندی ضروری در جهت توسعه و پیشرفت کشورها تلقی می شود. تعیین تکنولوژی، اندازه، تعداد، مکان و زمان احداث خطوط جدید انتقال و واحدهای تولیدی برای یک افق زمانی مشخص از جمله بخش های مورد توجه در مساله برنامه ریزی توسعه بشمار می روند. به دلیل ماهیت گسترده، بلند مدت، غیرخطی و گسسته متغیرها، این مساله بهینه سازی دارای ساختار پیچیدهای میباشداخیرا. روش ها و تکنیک های مختلفی برای حل این مساله بهینه سازی ارایه شده است. روش جداسازی بندرز به دلیل قابلیت بالا در ارایه الگوریتم هایی به منظور حل زیرمساله های بهرهبرداری در حل این گونه مسایل کاربرد ویژهای یافته است. این قابلیت ناشی از توانایی این روش در مدلسازی مستقل مسایل بهرهبرداری و سرمایه گذاری و ارتباط آنها از طریق هزینههای مربوطه میباشد. از این رو در این مقاله، روش نوینی جهت حل مساله تخصیص هم زمان منابع تولید و توسعه شبکه انتقال با در نظر گرفتن معیار قابلیت اطمینان، با استفاده از روش جداسازی بندرز و ایجاد برشهای مربوطه در طی یک فرایند تکرار بر اساس معادلات پخش بار DC ارایه شده است. هدف این مقاله بکارگیری الگوریتم هایی نوین جهت ارایه راه حلی کارا و مطلوب به منظور حل مساله توسعه هم زمان شبکه های انتقال و تولید می باشد. به منظور دست یابی به اهداف فوق، الگوریتمی دو سطحی مبتنی بر روش جداسازی بندرز ارایه شده و با استفاده از نرم افزارهای MATLAB و GAMS حل شده است. روش مذکور بر روی شبکه تست گارور 6 شینه نیز مورد شبیه سازی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

توسعه شبکه انتقال ، تخصیص ظرفیت منابع تولید ، روش جدا سازی بندرز ، قابلیت اطمینان

نویسندگان

اصغر سلطانی کوهستانق

گروه برق، دانشکده فنی و مهندسی، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه، ایران

بهرام رمضانی

گروه برق، دانشکده فنی و مهندسی، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه، ایران

حمید حسن زاده فرد

گروه برق، دانشکده فنی و مهندسی، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه، ایران