طبقه بندی و مقایسه سفال عیلام نو مطالعه موردی محوطه باستانی جوبجی رامهرمز

مجموعه محوطه جوبجی–رامهرمز در 7 کیلومتری جنوبشرقی استان خوزستان، در میان دو روستای جوبجی و دهیور با مشخصات جغرافیایی،49 درجه و 39 دقیقه و 50 ثانیه عرض شمالی و 31 درجه و 14 دقیقه و 47 ثانیه طول شرقی نسبت به نصف النهار گرینویچ و ارتفاع متوسط 212 متر از سطح آبهای آزاد واقع است. فصل نخست کاوش در این محوطه در سال 1386 منجر به کشف آرامگاهی از دوره ی عیلام نو گردید . گمانه زنی محوطه در سال 1388 به منظور تعیین عرصه و حریم انجام شد و آثاری از دوره ی عیلام تا دوران اسلامی به دست داد . سفال عیلام نو به عنوان نوعی از سفالینه های ساخته شده در دوران عیلامیان جایگاهی ویژه در تاریخ سفال ایران دارد و هنوز از بسیاری از جنبه ها ، به آن توجه نشده است . هدف اصلی این مقاله شناسایی و معرفی ویژیگی های سفال عیلام نو با مطالعه موردی سفالینه مکشوفه این دوره در محوطه جوبجی در دشت رام هرمز در خوزستان است . سفال های این محوطه می تواند یکی از منابع اصلی و الگو برداری شده هنر دوره هخامنشی باشد . هنر سفالگری به کار رفته در دوره هخامنشی ، ترکیبی ، تلفیقی و برگرفته از هنرهای ملل تابعه آنان است . ولی منطقی تر به نظر می رسد اگر هخامنشیان در هنر، خط و زبان اداری و غیره....... بیشترین الگوهای عیلامی را پذیرفته اند در هنر سفالگری نیز به عناصر عیلامی توجه کرده باشند .

کلیدواژه ها:

رامهرمز ، جوبجی ، عیلام نو ، سفال