کاربرد عناصر داستانی در شکل گیری رمانتیسم اجتماعی در دو داستان ندارد و دارا اثر علی اشرف درویشیان

ادبیات هر کشوری تحت تاثیر اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن کشور می باشد. در هر کشوری نویسندگانی بوده اندکه برای بیان مشکلات اجتماع خویش به داستان کوتاه با سبک واقع گرایانه روی آورده اند. از این میان علی اشرف درویشیان از جمله کسانی است که با به کارگیری عناصر داستانی به خلق آثاری با مضامین رمانتیسم اجتماعی و نمایشدردهای جامعه پرداخته است دراین مقاله با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی دو داستان کوتاه ندارد و دارا اثر علی اشرف درویشیان پرداخته شده است تا علاوه بر بررسی عناصر داستانی، مولفه های رمانتیسم اجتماعی موجود در اثر او ذکر گردد که پس از بررسی های انجام شده مشخص گردید.درویشیان با پیوند اندیشه خود که متاثر از ارزش ها و آرمان هایاجتماع است به مبارزه علیه فقر، فساد، تضاد طبقاتی و فراگیری سوادآموزی که خود از مولفه های رمانتیسم اجتماعی است پرداخته است که این امر تم اکثر آثار او را شامل می شود با این حال داستان دارا از طرح و تصویرسازی های مناسب تری نبست به داستان ندارد برخوردار است . در این داستان کوتاه که گذشته و آینده دو نسل را به هم پیوند می دهد، حرفهای ناگفته و دردها و زخم های اجتماعی و عاملان آن، به تصویر در می آید که خود از ارزش بالایی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

درویشیان ، رمانتیسم اجتماعی ، عناصر داستانی ، داستان کوتاه