بررسی رجوع از شهادت بر زنای محصن و آثار آن در مذهب شافعی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 783
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ASOCONF01_079
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397
چکیده مقاله:
رجوع از شهادت بر زنای محصن در سه حالت قابل تصور است؛ پیش از صدور حکم، پس از حکم و پیش از استیفا، و پس از استیفا. فسق شهود در اعتراف به عمد، عدم پذیرش شهادت رجوع کنندگان در اعادهی شهادت و لزوم حد قذف بر آنان، آثار مشترک این حالات هستند. در مورد لزوم حد قذف، دیدگاه مذهب آن است که رجوع به شرط عدم بقای بینه ی کامل، درهرصورت موجب حد قذف می شود اما بر شهود مصر بر شهادت، حد لازم نمی آید؛ اگرچه بینه ی کامل، باقی نباشد. در مقابل، گروهی از فقهای شافعی با استناد به شاهد بودن افراد و عدم صدق عنوان قاذف بر آنان در حالت عمهد و استناد به مورد عفو بودن خطا و اشتشاه در حالت ادعای خطا بر آنند که حد قذف بر شهود رجوع کننده، لازم نمی آید. دسته ی دومآثار مترتب بر رجوع، آثار اختصاصی هر کدام از حالات مذکور است؛ نتیجه ی رجوع در حالت اول، جواز یا عدم جواز صدور حکم و در حالت دوم، جواز یا عدم جواز استیفاست. اما رجوع در حالت سوم، دربردارنده ی سه حکم ویژه است؛ که عبارتند از ثبوت قصاص، ثبوت دیه وتداخل حد قذف و قصاص، در صورتی که شروط قصاص وجود داشته باشد.
نویسندگان
سید فاضل رستمی
دانشجوی دکتری فقه شافعی- دانشگاه تهران
ابوبکر احمدی نوره
دانشجوی کارشناسی ارشد فقه شافعی- دانشگاه تهران