بررسی روش شورورزی به عنوان رویکردی مناسب دراراضی شور جهت استفاده بهینه از منابع آبی نامتعارف
محل انتشار: همایش ملی بحران کم آبی و راه های برونرفت
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 404
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HKNWC01_042
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397
چکیده مقاله:
کشور ایران به لحاظ قرارگیری در کمربند خشک کره زمین با مشکل کم آبی مواجه است، بنابراین استفاده از آب های نامتعارف با توجه به محدودیت منابع آبی کشور یکی از راه های توسعه بخش کشاورزی و صنعتی محسوب می گردد. شورورزی روش مدیریتی استفاده از آب های نامتعارف و یک فنآوری با رویکرد زیست محیطی و به منظور بهره برداری اقتصادی و پایدار از منابع خاک و آب شور جهت تولید گیاه، علوفه، ماهی و میگو، برق، نمک و سوخت زیستی، مواد معدنی برای خوراک پتروشیمی ها، صنایع دامپروری، دارویی و بهداشتی است. شورورزی با بهره برداری پایدار از منابع آب و خاک بسیار شور، در حقیقت مکملی برای کشاورزی رایج در عرصههای شور و اهداف توسعه پایدار بخش کشاورزی است، در همین راستا پیشنهاد می گردد روش شورورزی با هدف بهره برداری از منابع پایه نامتعارف و تنوع زیستی بومی به منظور تولید پایدار و اقتصادی محصولات قابل استفاده، کنترل فرسایش، احیای اراضی و بهبود کیفیت محیط زیست و ... با شناسایی گونه های گیاهی مقاوم به شوری با تاکید بر شناخت فلور گیاهی و مشخصات شیمیایی آب و خاک مناطق مختلف ایران به عنوان رویکردی مناسب جهت استفاده پایدار از منابع تجدیدپذیر و فراوان آب های شور و احیای عرصه های طبیعی مورد بهره برداری قرار گیرد
نویسندگان
بهنام عمرانی
عضو هیات علمی گروه کشاورزی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
سیده کوثر دانش یار
کارشناس ارشد فیزیک و حفاظت خاک