بررسی آلودگی نوری با تاکید بر امنیت روانی و اجتماعی در شهرها

نور شرط حیات است. وجود نور سبب ادراک بینایی و عدم وجود آن یعنی تاریکی مطلق سبب می شود تا ما هیچ فضا، جسم، فرم و رنگی را نبینیم. چرخه زمان در طول 24 ساعت از شبانه روز تاثیر مستقیمی بر رفتار انسان مانند خوابیدن، فعالیت ها اعم از اوقات فراغت، تفریح، زمان صرف غذا و غیره دارد. با توجه به این واقعیت که نور بر روی رفتار، عملکرد، امنیت، سرآمد و آسایش انسان اثرگذار است؛ امروزه این مسیله سبب اهمیت موضوع نور در مطالعات شهری شده است؛ به نحوی که مدیریت شهری از طریق نورآرایی و نورپردازی به کیفیت منازل شهری توجه نشان داده اند. افراط و تفریط در نورپردازی و نورآرایی نامطلوب نقش بسیار مهمی در ایجاد تنش های عصبی، افزایش اضطراب، مشکلات جسمی شده و نیز مانع امنیت روانی و اجتماعی می شود؛ در مقابل آن نورپردازی مناسب و صحیح در ایجاد محیط آرام و جذاب اثربخش است. این تحقیق به روش توصیفی – تحلیلی بوده و شیوه گردآوری اطلاعات، به صورت کتابخانه ای می باشد. محقق در این مقاله با مطالعه ی مبحث آلودگی نوری در فضاهای مختلف شهری، به شناسایی بیشتر آن و هم چنین ارایه ی نکات و راه کارهایی جهت کاهش آلودگی نوری و حفظ امنیت روانی و اجتماعی در فضاهای مختلف شهری می پردازد.

کلیدواژه ها:

نور ، نورپردازی ، نورآرایی ، آلودگی نوری