بررسی تغییرات مکانی برخی از خصوصیات خاک با کاربرد روش های زمین آماری، مطالعه موردی: مسیر زابل- زاهدان

شناخت و آگاهی از چگونگی تغییرات مکانی خصوصیات خاک از عوامل موثر درمدیریت پایدار اراضی است. این تحقیق با هدفبررسی تغییرات مکانی برخی از خصوصیات خاک از جمله بافت خاک (رس، سیلت و شن)، کربنات کلسیم ((CaCo(3) و اسیدیتهخاک (pH) با استفاده از روش های زمین آماری انجام شده است. بدین منظور از منطقه مورد مطالعه تعداد 252 نمونه خاک (ازعمق 30 - 0 سانتی متر) تهیه و بافت خاک، کربنات کلسیم و اسیدیته (pH) آنها اندازه گیری شد. پس از نرمال سازی داده ها، نیمتغیرنمای هر یک از ویژگی های مورد مطالعه محاسبه و بهترین مدل به آنها برازش داده شد. سپس ویژگی های مورد مطالعه باروش های مختلف میان یابی کریجینگ معمولی، کریجینگ ساده، کریجینگ گسسته و وزن دهی عکس فاصله (IDW) و با استفادهاز نرم افزار GIS تخمین زده شد و دقت تخمین با استفاده از میانگین خطای مطلق (MAE)، میانگین خطای اریب یا انحراف (MBE)و مجذور میانگین مربعات خطا (RMSE) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بهترین مدل برای رس و کربنات کلسیم مدلنمایی، برای اسیدیته مدل کروی و برای شن و سیلت مدل گوسی می باشد. همچنین نتایج پژوهش نشان داد روش کریجینگمعمولی برای بافت خاک و کربنات کلسیم و برای اسیدیته (pH) کریجینگ ساده در مقایسه با سایر روش های به کار رفته مناسبتر بوده و تخمین های دقیق تری ارایه می دهد.

کلیدواژه ها:

توزیع مکانی ، روش های زمین آمار ، خصوصیات خاک ، مسیر زابل- زاهدان