بررسی میزان جذب نیکل در کشت گلخانه ای توت فرنگی (هیدروپونیک) و میزان تجمع آن در اندام های مختلف موشهای تحت تغذیه توت فرنگی

در این پژوهش تجمع فلز نیکل در اندامهای مختلف موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت طرح کاملاتصادفی با تیمارهای توت فرنگی گلخانه ای در سه تکرار اجرا شد. در این مطالعه گروه های مختلف موش (رت) با توت فرنگیآلوده به نیکل به صورت گاواژ دهانی در طی یک دوره 3 ماهه، هر روز تغذیه شدند. در قسمت دوم آزمایش، نیکل تجمع یافتهدر اندام های مختلف موش اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که غلظت نیکل در توت فرنگی های تولیدی بالاتر از حد استانداردایران بودند. تجمع این فلزات در کلیه، کبد و پانکراس بالاتر از سایر اندام ها بود. مغز کمترین تجمع را در بین اندام های موردبررسی نشان داد.

کلیدواژه ها:

توت فرنگی ، موش صحرایی ، نیکل