ترکیب روشهای نقشه برداری مرسوم و زمین آماری برای تخمین ظرفیت زراعی خاک

با توجه به اهمیت ویژگی رطوبت ظرفیت زراعی در مسایل مربوط به مدیریت بهینه ی آب و خاک، پژوهش حاضر بهتخمین این ویژگی در واحدهای نقشه ی ژیوفرم بخشی از اراضی منطقه ی ساردوییه ی جیرفت با استفاده از اطلاعات روشسنتی نقشه برداری خاک، روش کریجینگ، و ترکیب این دو شیوه در قالب یک تخمینگر واحد پرداخته است. پس از محاسبه یمقادیر تخمینی و واریانس خطای متغیر مطالعاتی با استفاده از تخمین گرهای مورد نظر، اعتبارسنجی آنها با استفاده ازشاخص های آماری ضریب تبیین (R(2 و جذر میانگین مربعات خطای نسبی (RMSE%) انجام گرفت. نتایج نشان داد استفادهاز نقشه های ژیوفرم (نقشه های سنتی خاک) هنوز به عنوان یک ابزار کارآمد و مفید در شناسایی الگوی تغییرپذیری خاک هابایستی مد نظر قرار گیرد و هرگز نباید برچسب نوین بودن این روشها موجب رهاسازی شیوه های سنتی مطالعه ی خاک گردد.

کلیدواژه ها:

کریجینگ ، واحد نقشه ی خاک ، تغییرپذیری خاک ، نقشه برداری سنتی خاک