چالش های نانوتکنولوژی در توسعه پایدار کشاورزی و امنیت غذایی

رشد سریع جمعیت جهان و افزایش تقاضا برای غذای بیشتر و بهتر، بدون شک در سال های آینده، تهدیدهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را موجب خواهد شد و پایداری محیط زیست را به خاطر خواهد داشت. در واقع پس از انقلاب کشاورزی و صنعتی، اینک انقلاب نانوتکنولوژی که ماهیت چند رشته دارد سیمای جهان را به سرعت تغییر خواهد داد. نانوتکنولوژی روش مناسبی برای ساخت و سرهم بندی اتم ها، مولکول ها، مواد، قطعات و سیستم های مفید در مقیاس نانومتر و بهره برداری از خصوصیات، ویژگی ها و پدیده های جدید حاصله در آن مقیاس است که از طریق تولید محصولات غذایی اصلی و کارایی تولید افزایش می یابد، مشکلات زیست محیطی کاهش پیدا می کند و دسترسی بیشتر کشاورزان خرده پا به غذا میسر می شود. همچنین نانوتکنولوژی می تواند عکس العمل های شیمیایی و زیستی بیشتری نسبت به قطعات بزرگتر داشته باشد. تمامی این ویژگی ها می تواند نتایج سمی و خطرات احتمالی برای سلامتی بشر و محیط زندگی او داشته باشد. در این مقاله سعی شده است که با مطرح کردن بعضی از این مزایا و بیان چالش های پیش روی و همچنین بیان جنبه های کلیدی این مسائل و تاکید بر روی تحقیقات انجام شده در صنعت غذایی گامی در جهت تصویر آینده و نیاز های آموزشی و راهکارهای قانونی لازم برای پیشرفت این علم جدید همراه با در نظر گرفتن پایداری کشاورزی و محیط زیست برداشت.

کلیدواژه ها:

نانوتکنولوژی ، کشاورزی پایدار ، امنیت غذایی ، سلامت غذایی