اثر گرسنگی و تغذیه مجدد بر عملکرد رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchousmykiss)

منظور بررسی اثر محرومیت غذایی و تغذیه مجدد بر عملکرد رشد در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchousmykiss) آزمایشی به شرح زیر طراحی و اجرا شد. تعداد 150 قطعه بچه ماهی با وزن اولیه 0/18±15/57 گرم بصورت مساوی بین 15 واحد آزمایشی (تانکهای 100 لیتری) توزیع و آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار برای هر تیمار به مدت 5 هفته انجام شد. تیمارها به ترتیب عبارت بود از: تیمار شاهد (بدون محرومیت غذایی) و تیمارهای 1 تا 4 به ترتیب با تغذیه به میزان 0%، 25%، 50% حد اشباعی به مدت دو هفته. پس از پایان دوره محرومیت غذایی تمام تیمارها تا حد سیری(اشباع) در دو نوبت در روز غذادهی شدند. در پایان دوره گرسنگی (هفته دوم) و پایان آزمایش ( هفته پنجم) برخی پارامترهای رشد و ترکیب لاشه مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایجحاصل نشان دهنده کاهش وزن متناسب با افزایش سطح گرسنگی نسبت به تیمار شاهد بود بطوری که این کاهش در تیمارکاملا گرسنه (تیمار 1) به حد معنی دار (P<0/05) رسید. میزان پروتیین و چربی لاشه نیز پس از تحمل محرومیت غذایی و میزان چربی در پایان آزمایش اختلاف معنی داری را (P<0/05) در بین تیمارها نشان داد. در مجموع مشاهده تفاوت معنی داردرپارامترهای مورد بررسی بین تیمار کاملا گرسنه و تیمار شاهد و عدم مشاهده تفاوت معنی دار دربین سایر تیمار ها درپایان آزمایش نشاندهنده توانایی انجام رشد جبرانی در ماهی قزل آلای رنگین کمان پس از تحمل شرایط محرومیت غذاییبدون تاثیر منفی معنیدار بر راندمان رشد و کیفیت لاشه می باشد. این قابلیت می تواند در مدیریت تغذیه این ماهی درمزارع پرورش در زمانهای بحرانی مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

قزل آلای رنگین کمان ، (Oncorhynchusmykiss) ، رشد جبرانی ، محرومیت غذایی ، ترکیب لاشه